11/10/2015 
Wystawa poświęcona tradycji sportu żydowskiego w stolicy przed II wojną światową – działalności klubów sportowych, sylwetkom zawodników i ich osiągnięciom medalowym w reprezentacji Polski i Warszawy. Autorzy ekspozycji korzystali z dokumentów, relacji świadków i uczestników wydarzeń, archiwalnych materiałów prasowych, pamiętników, fotografii. Na mapie Warszawy zaznaczono adresy ponad 100 klubów żydowskich.
W kulturze żydowskiej, w przeciwieństwie do greckiej, nie było mowy o harmonii między ciałem i duchem. To co duchowe miało prymat nad tym co cielesne. Uczniowie chederów i jeszybotów nie stykali się z wychowaniem fizycznym. Przełom przyniósł dopiero XIX wiek. Zachodzące w Europie procesy asymilacyjne oznaczały dla Żydów zwiększenie praw obywatelskich, z czym związane było obyczajowe upodabnianie się do otaczających ich narodów. W socjalizmie żydowskim i w świeckich wariantach syjonizmu pojawiła się pod koniec XIX wieku idea wychowania „nowego Żyda” przygotowanego do wyzwań związanych z kolonizacją Palestyny, nie stroniącego już od pracy fizycznej czy uprawy roli.
Od pogromu kiszyniowskiego (1903) w carskiej Rosji (jeden z największych pogromów w Europie) zaczęły masowo powstawać grupy żydowskiej samoobrony. Z nich zrodziły się kluby robotnicze preferujące sporty atletyczne – podnoszenia ciężarów i zapasy.
Przedwojenne warszawskie kluby sportowe (w tym żydowskie) były upolitycznionymi wielofunkcyjnymi instytucjami pełniącymi różnorakie funkcje – edukacyjne, kulturowe i towarzyskie. Prowadziły kursy, biblioteki, organizowały czas wolny. Sporty był elementem większej całości.
W latach 30. sportowcy żydowscy ustanowili ponad 30 indywidualnych rekordów Polski, zdobyli 84 indywidualnych mistrzów kraju i 24 tytuły drużynowe, co najmniej 126 razy wystąpili w reprezentacji Polski w różnych dyscyplinach. Podczas II wojny światowej to właśnie najczęściej byli sportowcy tworzyli w gettach zarodki ruchów oporu oraz siatki kontaktowe na zewnętrz gett.
Organizator: Fundacja im. Profesora Mojżesza Schorra. Partner: Dom Spotkań z Historią
Miejsce: Park Agrykola (przy wejściu do parku).
Ciekawostka
O swojej książce opowiadali dr Grażyna Pawlak, prof. Daniel Grinberg i Maciej Sadowski. Na spotkanie przybyło wielu zaproszonych gości, obecny był prof. Kajetan Hądzelek, prezes Fundacji Centrum Edukacji Olimpijskiej i prezes honorowy Polskiego Związku Koszykówki. Wśród gości była także najwybitniejsza polska płotkarka Grażyna Rabsztyn, dyrektor Departamentu Rozwoju i Promocji Sportu w Ministerstwie Sportu i Turystyki Wojciech Kudlik oraz dr hab. Rafał Żebrowski z Żydowskiego Instytutu Historycznego.
Wiecej jak
No comments yet... Be the first to leave a reply!