Noc bez Mamy 

Niczym brunatne sklepienie bez gwiazd 

Ciemno i pusto w pokoju 

Mama już nie prosi o tabletkę 

Komu ja ją dzisiaj podam? 

Ulga i ból 

Zamieszanie i chaos 

wymiatają chwile życia 

Wyć nie przystoi 

I tak nikt nie usłyszy 

jeszcze się ludzie zlękną 

Brzask wita dzień 

Smutny dzień 

Długi dzień 

Znowu przyjdzie noc 

Samotna noc 

Bez gwiazd i tabletek 

Czy zasnę? 

Czy się obudzę? 

„Szal i szalik” 

Podarowałeś mi szal powiewny

z chińskiego jedwabiu

który pasem nieba okrywał mi ramiona…

Nagle – wiatr go porwał 

Szal w niebo poszybował

Gładko rozpostarty

ku zdumieniu bezradnych sieci spojrzeń 

i samotnych latarni 

Wpadł do rzeki

nasiąka 

Nabiera ciężaru 

Znika powoli

Idzie na dno nieuchronnie

Teraz straciłam ozdobę

to przez chwilę boli…

Jednak wiem ze twoje ramie 

będzie zawsze moje

Czy to sen czy jawa

w weekend fajna zabawa

Może ktoś się ośmieli

i zarzuci mi szalik nadziei?

Dzwoni budzik 

Muszę wstać 

znaleźć siłę i kroplę nadziei 

Śniadanie w kuchni 

Słyszę telefon
A może to moja Mama……