Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, autorka siedmiu tomów wierszy, monodramu, farsy i mikropowieści. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union.Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r., 2018 r.) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Dwukrotnie jej wiersze (2018 r., 2019 r.) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku  w International Poetry Press Publications (Kanada).

Spodnie


Jego życie rozpisał na etapy:
rozłożył
jak nuty na pięciolinii.


On urodził się dziesięć lat wcześniej
zanim to się zaczęło.


Nie zdążył zapamiętać dzieciństwa –
już wtedy musiał być dorosły.


Starość go też ominęła –
znienacka wyszła śmierć
przebrana za żandarma.


Śmiała się z małego chłopca
ze spuszczonymi spodniami.

Pomost


Kiedyś dziewicze,
teraz
już nakarmione plastikiem, wyspy
skłaniają do refleksji.


Czy żółwie morskie, ryby
powinny pływać pośród
tego,
co zostawia po sobie
lekkomyślny ziemianin?


Myśleć to
– przewidywać
– widzieć
– odczuwać.
Zachować
wodę, ziemię, powietrze
w należytym dostojeństwie.


Do nas należy dbałość,
by piękny świat
nie był wdeptany w zapomnienie,
by nie był nasączony niesmakiem.


Pomostem, pomiędzy
zachwytem przyrodą
a jej niszczeniem,
powinien być rozum.

.

Wszystkie wpisy Elizy TUTAJ