Nadeslal Piotr Pazinski
Już w drukarni. Spędziłem nad przekładem i redakcją tej książki wiele czasu (może nawet zbyt wiele), więc reklamować nie będę, ale ciekaw jestem recepcji. Ozowie, ojciec i córka, proponują autorską wizję żydowskości i żydowskiej kultury: świecką, ale wywiedzioną z Biblii i Talmudu; hebrajskocentryczną, ale niekoniecznie izraelskocentryczną; opartą przede wszystkim na czytaniu i przekazie ustnym, ale w żadnym razie nie folklorystyczną; bardzo wspólnotową i rodzinną, ale nie etniczną; żydowską, ale nie judaistyczną. Wiele rzeczy w tej książce mnie drażni, sporo tu uproszczeń, może zbyt wiele anegdot. Niekiedy sami autorzy nie mogą się zdecydować, czy chcą być żydowskimi ‘partykularystami’, którzy reklamują swoją kulturę, a Biblię stawiają ponad innymi książkami, czy ‘uniwersalistycznymi’ inteligentami, dla których Homer i Dostojewski jest tak samo bliski (i tak samo ‘święty’), co Księga Hioba. Z drugiej strony fajnie poczytać manifest takich Żydów, którzy porzucili religię, a jednak nie ulegli asymilacji i nie odwrócili się od żydowskiej literatury i nadal pozostają bibliocentryczni, choć w taki sposób, który ludziom religijnym, wierzącym Żydom i chrześcijanom, z pewnością nie przypadnie do gustu. No, tak czy siak książka do przedyskutowania. Będę o niej rozmawiał z Bellą Szwarcman-Czarnotą i Stanisławem Krajewskim podczas Dni Książki Żydowskiej Midrasza, najpewniej w poniedziałek 26 maja. Aha, wydaje Czytelnik, będzie w księgarniach jakoś za trzy tygodnie.
Kategorie: Uncategorized
