Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, autorka siedmiu tomów wierszy, monodramu, farsy i mikropowieści. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union.
Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r., 2018 r.) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Dwukrotnie jej wiersze (2018 r., 2019 r.) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku w International Poetry Press Publications (Kanada).
W The 2019 Poet’s Yearbook została nagrodzona prestiżową nagrodą Elite Writer’s Status Award jako jeden z najlepszych poetów 2019 r. Nominowana do Pushcart Prize 2019 oraz do Naji Naaman Literary Prize 2020.
Taniec Jej oczy mówiły, że chce tańczyć, bawić się, szaleć. Być może zazdrościła innym – roztańczonych nóg. Spowita niemocą – płakała. Nikt nie widział jej łez, nikt nie widział, że jak inni łaknie życia. Może nie chciał zobaczyć?
Proteza Kiedyś było inaczej. Lepiej? Ciekawiej! Były twarze, nie awatary. Rozmowa nie litery na ekranie. Słowa miały barwę głosu albo zapach druku. Na wyciągnięcie ręki nie byliśmy połączeni ze światem. – Dziadku, o czym mówisz? Źle powiedziałem: dzisiaj przedłużeniem ręki jest telefon – proteza współczesności.
Wszystkie wpisy Elizy
Kategorie: Uncategorized
