Szanowny Panie Marszałku, członkowie Knesetu.

Szanowny Premierze Bennett, bardzo dziękuję za wsparcie.

Drodzy członkowie Rządu Państwa Izrael, wszyscy uczestnicy, goście, ludność Izraela!

Społeczności ukraińska i żydowska zawsze były i na pewno będą bardzo ze sobą powiązane, bardzo bliskie. Zawsze będą żyć obok siebie. I odczują razem zarówno radość, jak i ból.

Dlatego pragnę przypomnieć słowa wspaniałej kobiety z Kijowa, którą bardzo dobrze znacie. Słowa Goldy Meir. Są bardzo sławni, wszyscy o nich słyszeli. Podobno każdy Żyd. Wielu, wielu Ukraińców też. A na pewno nie mniej Rosjan. „Zamierzamy pozostać przy życiu. Nasi sąsiedzi chcą widzieć nas martwych. To nie jest pytanie, które pozostawia wiele miejsca na kompromis”.

Nie muszę Cię przekonywać, jak przeplatają się nasze historie. Historie Ukraińców i Żydów. W przeszłości i teraz, w tych strasznych czasach. Jesteśmy w różnych krajach iw zupełnie innych warunkach. Ale zagrożenie jest takie samo: zarówno dla nas, jak i dla Ciebie – całkowite zniszczenie ludzi, państwa, kultury. A nawet nazwy: Ukraina, Izrael.

Chcę, żebyś to wszystko poczuła. Chcę, żebyś pomyślał o tej randce. Około 24 lutego. O początku tej inwazji. Inwazja Rosji na Ukrainę. 24 lutego – ten dzień dwukrotnie przeszedł do historii. I za każdym razem – jako tragedia. Tragedia dla Ukraińców, dla Żydów, dla Europy, dla świata.

24 lutego 1920 r. powstała Narodowo-Socjalistyczna Partia Robotnicza Niemiec (NSDAP). Impreza, która pochłonęła miliony istnień. Zniszczone całe kraje. Próbował zabijać narody.

102 lata później, 24 lutego, wydano kryminalny nakaz rozpoczęcia rosyjskiej inwazji na Ukrainę na pełną skalę. Inwazja, która pochłonęła tysiące istnień ludzkich, pozostawiła miliony bez dachu nad głową. Uczynił ich wygnańcami. Na ich ziemi iw krajach sąsiednich. W Polsce, Słowacji, Rumunii, Niemczech, Czechach, krajach bałtyckich i dziesiątkach innych krajów.

Nasi ludzie są teraz rozproszeni po całym świecie. Szukają bezpieczeństwa. Szukają sposobu na zachowanie spokoju. Jak kiedyś szukałeś.

Ta rosyjska inwazja na Ukrainę to nie tylko operacja wojskowa, jak twierdzi Moskwa. To jest wielka i zdradziecka wojna, której celem jest zniszczenie naszego narodu. Niszczenie naszych dzieci, naszych rodzin. Nasz stan. Nasze miasta. Nasze społeczności. Nasza kultura. I wszystko, co czyni Ukraińców Ukraińcami. Wszystko, co teraz niszczą rosyjskie wojska. Celowo. Na oczach całego świata.

Dlatego mam prawo do tej paraleli i tego porównania. Nasza historia i Twoja historia. Nasza wojna o przetrwanie i II wojna światowa.

Posłuchaj, co mówi Kreml. Posłuchaj! Są nawet określenia, które wtedy brzmiały. I to jest tragedia. Kiedy partia nazistowska najechała Europę i chciała wszystko zniszczyć. Zniszcz wszystkich. Chciał podbić narody. I nic nam nie zostaw, nic Tobie. Nawet imię i ślad. Nazwali to „ostatecznym rozwiązaniem kwestii żydowskiej”. Pamiętasz to. I jestem pewien, że nigdy nie zapomnisz!

Ale posłuchaj, co teraz brzmi w Moskwie. Posłuchaj, jak ponownie wypowiadane są te słowa: „Ostateczne rozwiązanie”. Ale już w odniesieniu, że tak powiem, do nas, do „sprawy ukraińskiej”.

Brzmiało to otwarcie. To tragedia. Po raz kolejny powiedziano na spotkaniu w Moskwie. Jest dostępny na oficjalnych stronach internetowych. To było cytowane w państwowych mediach Rosji. Moskwa mówi tak: bez wojny z nami nie byliby w stanie zapewnić „ostatecznego rozwiązania” rzekomo dla własnego bezpieczeństwa. Tak jak powiedziano 80 lat temu.

Ludu Izraela!

Widziałeś, jak rosyjskie pociski uderzyły w Kijów, Babyn Jar. Wiesz, co to za ziemia. Pochowano tam ponad 100 000 ofiar Holokaustu. Istnieją starożytne cmentarze kijowskie. Jest cmentarz żydowski. Tam trafiły rosyjskie pociski.

Ludu Izraela!

Pierwszego dnia tej wojny rosyjskie pociski uderzyły w nasze miasto Human. Miasto odwiedzane co roku przez dziesiątki tysięcy Izraelczyków. Na pielgrzymkę do grobu Nachmana z Bresłowa. Co pozostanie z takich miejsc na Ukrainie po tej straszliwej wojnie?

Jestem pewien, że każde słowo mojego przemówienia rozbrzmiewa bólem w waszych sercach. Ponieważ czujesz to, o czym mówię. Ale czy możesz wyjaśnić, dlaczego wciąż zwracamy się o pomoc do całego świata, do wielu krajów? Prosimy o pomoc… Nawet o podstawowe wizy…

Co to jest? Obojętność? Premedytacja? Czy mediacja bez wyboru strony? Na to pytanie pozostawiam Ci wybór odpowiedzi. I zaznaczę tylko jedno – obojętność zabija. Premedytacja jest często błędna. A mediacja może odbywać się między stanami, a nie między dobrem a złem.

Każdy w Izraelu wie, że twoja obrona przeciwrakietowa jest najlepsza. Jest potężny. Wszyscy wiedzą, że twoja broń jest silna. Wszyscy wiedzą, że świetnie sobie radzisz. Wiesz, jak bronić interesów swojego państwa, interesów swojego narodu. I na pewno możesz pomóc nam chronić nasze życie, życie Ukraińców, życie ukraińskich Żydów.

Można ciągle pytać, dlaczego nie możemy zdobyć od ciebie broni. Albo dlaczego Izrael nie nałożył na Rosję ostrych sankcji. Dlaczego nie wywiera presji na rosyjski biznes. Ale to do was, drodzy bracia i siostry, należy wybór odpowiedzi. I będziecie musieli żyć z tą odpowiedzią, ludu Izraela.

Ukraińcy dokonali wyboru. 80 lat temu. Ratowali Żydów. Dlatego są wśród nas Sprawiedliwi wśród Narodów Świata.

Ludu Izraela, teraz macie taki wybór.

Dziękuję Ci!

Dziękuję Ci za wszystko.

Przemówienie prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego w Knesecie