Pogarda dla wszystkiego, co żydowskie, jest „jednym z podstawowych narzędzi budowania kultury zachodniej”

Przetlumaczyl Sir Google Translate

Społeczeństwo zachodnie wolałoby żyć w świecie bez Żydów. Taki jest zdumiewający wniosek z książki Davida Nirenberga Anti-Judaism: The History of a Way of Thinking . W swojej 600-stronicowej chronologii zachodniej kultury Nirenberg pokazuje niezaprzeczalnym dowodem na to, że anty-judaizm jest sercem zachodniej cywilizacji. Sentyment antyżydowski jest tak zakorzeniony w kulturze zachodniego społeczeństwa, że ​​nawet nie zdajemy sobie sprawy z jego obecności – dopóki raz po raz nie budzi on swojej brzydkiej twarzy.

Tytuł antyjudaizmu Nirenberga jest terminem używanym do opisania tego, co zwykle uważamy za antysemityzm, z tą różnicą, że. Antysemityzm potrzebuje prawdziwych Żydów do prześladowania. Anty-judaizm rozprzestrzenia się nawet tam, gdzie nie ma Żydów. Antysemityzm skupia się na narodzie żydowskim, antyjudaizm na ideach żydowskich. Poprzez obszerne badania cytujące oryginalne źródła, Nirenberg pokazuje, że idea judaizmu dominująca w myśli zachodniej ma tylko niewielkie podobieństwo do rzeczywistego judaizmu praktykowanego przez Żydów.

„Anty-judaizmu nie należy rozumieć jako jakiejś archaicznej lub irracjonalnej komnaty w rozległych budowlach myśli zachodniej” – podsumowuje Nirenberg. „Było to raczej jedno z podstawowych narzędzi, za pomocą których budowano ten gmach (kultury zachodniej)”. Od starożytnego Egiptu po wczesne chrześcijaństwo, od katolickiego średniowiecza po reformację protestancką, od oświecenia po faszyzm, judaizm był używany w całej historii do definiowania wszystkiego i wszystkiego, czym Zachód nie chce być.

Rola Kościoła

Niestety, jednym z głównych powodów, dla których antyjudaizm był tak centralny dla zachodniej kultury, jest chrześcijaństwo. Już w ciągu pierwszych kilku stuleci debaty teologiczne we wczesnym Kościele skupiały się wokół sporów o judaizację. Chrześcijanie oskarżali innych chrześcijan o to, że są zbyt Żydami! Na przykład, mamy Marcjona , heretyka z II wieku n.e., który odrzucił cały Stary Testament, oskarżając Justyna Męczennika, który chciał zachować Pismo Hebrajskie, o bycie „judaizatorem”. Następnie Justin Martyr , który przedkładał interpretację symboliczną nad literalistyczną, argumentował, że czytanie Starego Testamentu w jego kontekście historyczno-dosłownym było błędem „żydowskim”. Kiedy święty Augustyn chciał skrytykować swoich chrześcijańskich przeciwników, doszedł do wniosku, że „czytają Pismo i myślą jak Żydzi”.

Ten rodzaj myślenia antyżydowskiego zdominował chrześcijaństwo aż do postchrześcijańskiej historii Europy. W tej atmosferze na Zachodzie zbyt wygodne stało się obwinianie Żydów i judaizmu za każdy problem. Jeśli judaizm jest tak rażącym błędem, każdy błąd można łatwo uznać za „żydowski”.

Ten smutny rozwój w zachodnim społeczeństwie został przedstawiony chronologicznie w Anty-judaizmie Nirenberga . Zapisuje, że wielokrotnie w historii oskarżenia przeciwko żydowskości i judaizmowi miały niewiele wspólnego z rzeczywistymi Żydami. Duża część europejskiego antysemityzmu była po prostu wynikiem sporów chrześcijan pochodzenia pogańskiego z innymi chrześcijanami, oskarżając ich o „judaizm”. Kiedy Marcin Luter zbuntował się przeciwko katolicyzmowi, zaatakował „legalistyczne rozumienie Bożej sprawiedliwości” kościoła rzymskiego jako żydowskiego. W tym sensie, powiedział Luter, „kościół rzymski stał się bardziej„ żydowski ”niż Żydzi”.

Nie tak oświecony

Nawet wraz z upadkiem chrześcijaństwa w Europie i wzrostem oświecenia i nowoczesności te wrogie nastawienie do judaizmu nie uległo zmianie. Dla autorów i filozofów, takich jak Voltaire , Kant i Hegel , „judaizm” był powszechnym terminem opisującym problemy społeczne. Przesądy, niższa moralność lub martwe i rozkładające się ścieżki życiowe były nazywane przez myślicieli Oświecenia „żydowskimi ideami”.

Nirenberg przypomina, jak Karol Marks opisał rewolucję komunistyczną jako „wyzwolenie ludzkości spod judaizmu”. Marks sformułował wiele argumentów za rewolucją w niesprawiedliwych, ale politycznie i społecznie akceptowanych antyżydowskich wzorcach myślowych tamtych czasów. Marks sformułował swój apel o nowe społeczeństwo jako potrzebę „odrzucenia żydowskiej obsesji na punkcie pieniędzy, biznesu, społecznej segregacji i izolacjonizmu”. Nirenberg zawiera sekcje poświęcone roli antyjudaizmu w rozwoju wczesnej myśli islamskiej, a także cały rozdział poświęcony okopywaniu się myśli antyżydowskiej Williama Szekspira z charakterystyką Shylocka w „Kupcu Weneckim” .

Nie popełnijcie błędu, zakorzeniona pogarda dla wszystkiego, co żydowskie, stoi za pozornie „prawowitymi” ruchami antyizraelskimi.

Gdzie to nas prowadzi?

Dokąd prowadzi nas dzisiaj ta ewoluująca antyżydowska bigoteria w zachodniej kulturze? Nirenberg sugeruje, że istnieje bezpośredni i możliwy do prześledzenia związek między współczesnym antysyjonizmem a tradycyjnym antyjudaizmem. „Żyjemy w epoce, w której miliony ludzi są codziennie narażone na jakiś wariant argumentu, że wyzwania świata, w którym żyją, najlepiej można wytłumaczyć terminem„ Izrael ”” – pisze Nirenberg.

Wyzwania stojące przed Żydami, judaizmem i Izraelem pozostają ogromne. Chociaż nastąpiła pewna zmiana w postrzeganiu Żydów i judaizmu od czasu Holokaustu, a także w ramach niektórych nurtów chrześcijaństwa, historia, którą opowiada Nirenberg, jest daleka od zakończenia. Izrael jest nadal ulubionym kozłem ofiarnym świata, coraz częściej w wielu częściach świata.

Ważna książka Nirenberga Anti-Judaism pomaga każdemu, kto chce poważnie zrozumieć Izrael i problem żydowski w dzisiejszym świecie. Jest to znaczący wkład dla tych, którzy chcą zrozumieć dylemat narodu żydowskiego w naszym postmodernistycznym, hiperliberalnym , antybożnym świecie oraz wezwanie do przebudzenia i antyteza do wezwania do przebudzenia i nowej religii Wokeizmu , Oczywiście podkreśla, że ​​„Izrael jest rasistowskim, kolonialnym państwem apartheidu, dokonującym ludobójstwa na Palestyńczykach”.

Czy świat byłby lepszy bez Żydów?