Eliza Segiet , absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, studiów podyplomowych Wiedza o Kulturze i Filozofia, Podyplomowe Prawo Karne Skarbowe i Gospodarcze, Studium Literacko Artystyczne przy Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Studium Realizacji Eksploatacji Telewizyjno- Filmowej w Łodzi. Ukończyła szkolenia specjalistyczne organizowane na Uniwersytecie Jagiellońskim: 1] pt. Twórczość i samokontrola w procesie edukacji, 2] pt. Wizja nauki i sztuki w myśli konfucjańskiego kręgu kulturowego, 3] pt. Kultura regionu himalajskiego. Wydała trzy tomiki poezji: 2013r. Romans z sobą,[ Sowello] 2014r. Myślne miraże, [ Miniatura] 2016r. Chmurność, [Signo] 2015r. monodram Prześwity,[Signo ]
Krople
Głaszczące skałę
krople wodospadu
rozbudzają wyobraźnię poety,
magia światła
ożywia dłoń malarza.
Kobieta –
sternik fantazji
cumuje na płóciennych blejtramach
i zapełnionych słowami kartkach.
Sztaluga
Gdybyś
zatrzymał mnie na zawsze
w obłokach z pasteli.
Moje ciało wabiłoby
zapachem wspomnienia.
Śniłabym
na kamiennej ścianie,
na płótnie.
Chcę na sztaludze
zapraszać do mojego snu.
Gdybyś
zatrzymał mnie na zawsze
w zapachu druku.
A może,
zatrzymaj mnie tylko w sercu.
Wiem,
tego nie zrobisz, bo ono umarło.
A ja,
mój Abelardzie
dalej idę ku miłości
Wszystkie wpisy Elizy
TUTAJ
Kategorie: Uncategorized
Kiedys na Uniwesytecie w Stanford bylem uczestnikiem dyskusji na temat czy poezja powinna byc zaangazowana w problemach swiata czy apolityczna, koncentrujaca sie tylko na pieknie slowa i uczuc, bez zadnego ustosunkowania do swiata jakim jest. Bez wzgledu na moja wlasna opinie w tej materii, do zadnego rozwiazania nie doszlo.