Od pierwszego dnia było bezdyskusyjnie jasne, kim są winni śmierci reportera Al Jazeery Shireen Abu Akleh. 

Kula, którą Autonomia Palestyńska przekazała urzędnikom amerykańskim, mogła, ale nie musi, być tą, która zabiła w maju reporterkę Al Jazeery Shireen Abu Akleh w Jenin.

Kula mogła być zbyt uszkodzona lub była zbyt uszkodzona, aby jednoznacznie określić, z której broni pochodzi.

Kula mogła, ale nie musi być wystrzelona przez izraelskiego żołnierza.

Liczy się tylko to, kto ponosi odpowiedzialność – prawną i moralną – za śmierć Akleh. I od pierwszego dnia było bezdyskusyjnie jasne, kto jest winny: palestyńscy terroryści arabscy, którzy rozpoczęli strzelaninę, która doprowadziła do jej śmierci, i Autonomia Palestyńska, która rozpieszcza i daje schronienie tym terrorystom.

Zapamiętaj te fakty: Jenin jest rządzony wyłącznie przez AP od 1995 roku. Nie ma tam izraelskich osadników. Brak izraelskiego gubernatora. Brak izraelskiej administracji wojskowej. Jedynym powodem, dla którego wojska izraelskie na krótko wkroczyły do ​​Jeninu tego fatalnego dnia, było to, że ścigały terrorystów, których aresztowania AP odmówiła.

W jawnym pogwałceniu porozumień z Oslo, AP pozwala komórkom terrorystycznym z Hamasu, Fatahu i Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu (gangu, który zamordował moją córkę Alisę) swobodnie działać w Dżeninie.

Zgodnie z porozumieniem z Oslo, AP jest zobowiązana do rozwiązania wszystkich grup terrorystycznych, przejęcia ich broni i zakazania ich – innymi słowy, do wyeliminowania ich z rynku. Ale nigdy tego nie zrobili.

AP nigdy nie zdelegalizowała grup terrorystycznych. Nigdy nie podejmowała poważnych wysiłków, aby aresztować swoich członków lub skonfiskować ich broń w Dżeninie czy gdziekolwiek indziej. Mogłoby zmiażdżyć grupy terrorystyczne, gdyby zechciało: AP ma jedną z największych sił bezpieczeństwa per capita na świecie. Ale po prostu nie chce. Traktuje terrorystów w Jenin i innych obszarach pod jego kontrolą jak braci, a nie wrogów.

Nawet źródła nieprzychylne Izraelowi od czasu do czasu przyznają, że terroryści krążą swobodnie po miastach Autonomii Palestyńskiej. Na przykład 23 marca 2014 r. The New York Times doniósł, że wojska izraelskie zostały zmuszone do wejścia do obozu uchodźców w Jenin w pogoni za terrorystami, ponieważ chociaż Jenin znajduje się pod „pełną kontrolą” AP, „palestyńskie [siły bezpieczeństwa] na ogół nie działały w obozach dla uchodźców”.

To dlatego ci izraelscy żołnierze weszli do Jeninu; AP przez swoją deliberacyjną politykę bezczynności zmusiła ich do tego. Izraelczycy nie mogli powstrzymać pościgu, gdy uciekający terroryści dotarli do Jeninu; to pozwoliłoby terrorystom na zamordowanie większej liczby żydowskich kobiet i dzieci. Żołnierze izraelscy musieli ich ścigać. To był ich moralny i prawny obowiązek, nawet jeśli oznaczało to krótkie wejście do miasta rządzonego przez PA.

To sprawia, że ​​PA jest częściowo odpowiedzialna za śmierć Shireen Abu Akleh.

Terroryści byli tymi, którzy byli bezpośrednio odpowiedzialni za spowodowanie konkretnych okoliczności, które doprowadziły do ​​jej śmierci. W konfrontacji z izraelskimi żołnierzami mogli się poddać.

To tak jak wtedy, gdy przestępca zostaje skonfrontowany przez funkcjonariuszy policji w Stanach Zjednoczonych. Przestępca ma wybór. Może spokojnie poddać się lub zacząć strzelać. Jeśli w strzelaninie ginie niewinny świadek zdarzenia – niezależnie od tego, czy śmiertelna kula została wystrzelona przez przestępcę, czy policję – to sprawca to spowodował. Policja nie strzelałaby z broni, gdyby przestępca poddał się pokojowo.

Podobnie w Jenin. Jedynym powodem, dla którego Izraelczycy strzelali, było to, że strzelali do nich terroryści. Oczywiście Izraelczycy nie celowali w reporterów w pobliżu. Izraelscy żołnierze nigdy celowo nie strzelali do dziennikarzy.

Jeśli konkretna kula, która zabiła Abu Akleha, pochodziła z pistoletu palestyńskiego terrorysty, to winni są terroryści. A jeśli kula pochodziła od izraelskich żołnierzy, którzy odpowiadali na ostrzał terrorystów, to winni są terroryści. Tak czy inaczej, pochodzenie kuli, która jest bardzo straszna, naprawdę nie ma znaczenia.

Stephen M. Flatow

Kula, która nie ma znaczenia

Przetlumaczyl Sir Google Translate