Przyslala Katharina Dr.Gasinska-Lepsien

Przetlumaczone przy pomocy Googla

Osoby, które regularnie ćwiczą, mają mniejsze ryzyko zachorowania na co najmniej 13 różnych typów raka; a u osób chorych na raka aktywność fizyczna wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem śmiertelności i nawrotów choroby. To zmniejszone ryzyko wiąże się głównie z chroniczną adaptacją do treningu fizycznego, tj. Obniżeniem spoczynkowego poziomu powszechnych czynników ryzyka raka, takich jak hormony płciowe, insulina i cytokiny prozapalne.

Niedawno jednak badanie wykazało, że krew (surowica) pobrana po pojedynczym wysiłku fizycznym („intensywnym ćwiczeniu”) była w stanie zmniejszyć wzrost komórek rakowych. Co ciekawe, serum zebrane w spoczynku, ale po sześciu miesiącach treningu fizycznego nie przyniosło efektu. Sugeruje to, że zmiany biochemiczne związane z ostrą reakcją na wysiłek fizyczny mogą mieć bezpośrednie działanie przeciwnowotworowe. I może to być skumulowany efekt tych powtarzających się wzrostów ostrych czynników wpływających na korzyści wynikające z regularnych ćwiczeń.

Przyjrzyjmy się niektórym potencjalnym mechanizmom leżącym u podstaw ochronnego efektu każdej sesji ćwiczeń.

Myokines

Podczas ćwiczeń nasze mięśnie kurczą się i uwalniają setki maleńkich białek zwanych miokinami. Wykazano, że niektóre z tych miokin bezpośrednio hamują wzrost komórek rakowych. Na przykład iryzyna i onkostatyna M zmniejszały żywotność komórek raka piersi in vitro , podczas gdy stwierdzono , że SPARC zmniejsza powstawanie guza okrężnicy u myszy. Te efekty przeciwdziałające wzrostowi zostały powiązane ze zdolnością miokin do działania jako antagoniści szlaku sygnałowego Wnt / β-katenina.

Bardziej pośrednio, miokiny mogą regulować przeciwnowotworowe komórki odpornościowe, np. Naturalni zabójcy (NK) i limfocyty T. Na przykład wykazano, że indukowany wysiłkiem wzrost miokiny IL-6 zwiększa redystrybucję komórek NK i ostatecznie zmniejsza wzrost guza.

Hormony stresu

Ćwiczenia fizyczne są stresorem dla organizmu, który przy dużej intensywności może prowadzić do uwolnienia z naszych nadnerczy hormonów stresu tj. Adrenaliny (adrenaliny) i noradrenaliny (noradrenaliny). Wykazano, że te katecholaminy bezpośrednio hamują wzrost komórek raka sutka in vitro, jak również wzrost guza in vivo , co może następować poprzez regulację szlaku sygnałowego Hippo .

Uwalnianie tych ostrych „czynników wysiłkowych” do krążenia zależy od intensywności, czasu trwania i trybu ćwiczeń. I chociaż wzrosty mogą być duże, są krótkotrwałe. Sugeruje to, że częstotliwość ćwiczeń prawdopodobnie będzie kluczowa podczas projektowania interwencji wysiłkowych ukierunkowanych na wzrost komórek rakowych.

Podsumowując

Powtarzające się ostre zmiany w naszym profilu surowicy (np. Wzrost katecholamin i miokin) są potencjalnymi mechanizmami łączącymi wysiłek fizyczny z ochroną przed rakiem. Ale istnieje wiele innych białek, hormonów, metabolitów zmienionych w wyniku intensywnych ćwiczeń, które również mogą się przyczynić – badania w tej dziedzinie są na bardzo wczesnym etapie! Co ważne, ta wiedza pomoże nam określić optymalny przepis na ćwiczenia (częstotliwość, intensywność, czas trwania i rodzaj ćwiczeń) w profilaktyce i leczeniu raka.

Hojman, P., Gehl, J., Christensen, JF i Pedersen, BK (2018). Molekularne mechanizmy łączące ćwiczenia z profilaktyką i leczeniem raka. Cell Metabolism ,  27 (1), 10-21. DOI: 10.1016 / j.cmet.2017.09.015

Dethlefsen, C., Pedersen, KS i Hojman, P. (2017). Liczy się każdy wysiłek fizyczny: łączenie odpowiedzi na ćwiczenia ogólnoustrojowe z kontrolą raka piersi. Breast Cancer Research and Treatment ,  162 (3), 399-408. DOI: 10.1007 / s10549-017-4129-4

O autorze:

Rachael Kemp jest doktorantką nauk o sporcie na Uniwersytecie Swansea. Znajdź ją na ResearchGate i Twitterze, aby być na bieżąco z przyszłymi badaniami nad ćwiczeniami i komórkami rakowymi.

Trening dla seniorów 60 + i osób otyłych to zestaw prostych, ale skutecznych ćwiczeń odchudzających i usprawniających ciało.