Jest na świecie takie państwo i taki naród, który jest szczególny z wielu względów: historycznych, religijnych i politycznych. Współcześni ludzie patrzą na Izrael dzisiaj albo z rezerwą, albo nieskrywanym antysemityzmem. Zdarzają się i tacy, którzy są filosemitami, a więc ludźmi zafascynowanymi judaizmem, czyli religią żydowską. Obchodzą święta żydowskie, poznają religijne i duchowe aspekty ich wielowiekowej historii oraz martyrologii, starając się wejrzeć w duchowe korzenie tego narodu o przebogatej i dobrze udokumentowanej historii – zarówno tej biblijnej, jak i współczesnej.

Nade wszystko jednak ważne jest odkrycie, że Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, czyli Bóg Izraela jest również naszym Bogiem jako chrześcijan, bo nasz i ich Bóg jest jeden. Nie ma innych bogów, a jeśli są, to są to bogowie fałszywi i martwi w swej istocie. Wyznajemy więc, że nie tylko uwierzyliśmy w Boga, ale poprzez Pismo Święte osobiście Go poznaliśmy i doświadczamy na co dzień!

Dziś nie potrzebujemy żadnych dowodów na istnienie Boga, bo On żyje, działa w nas i wokół nas. Przez wieki Pan Bóg działał i wciąż działa także wśród swojego narodu wybranego jako Bóg Abrahama, Izaaka, Jakuba – Bóg praojców i patriarchów opisanych w Piśmie Świętym. Czy wiesz, dlaczego i do czego Izrael został wybrany przez naszego Stwórcę?

Pismo Święte przekonało nas, że naród izraelski został wybrany nie dlatego, że był wielki czy wyjątkowy na tle innych narodów, ale dlatego, że Pan Bóg złożył obietnicę ich praojcom, że ich potomkowie staną się narodem, który On pokocha i uczyni świętym ludem Pana (5Mojż 7,6-9), mówiąc: „Jesteś moim sługą, Izraelu, przez ciebie się wsławię (lub: ukażę swą świetność)” – jak czytamy w Księdze proroka Izajasza (49,3).

Pan Bóg uczynił więc swój wybrany naród narzędziem do osiągnięcia celów przynoszących błogosławieństwo dla wszystkich narodów. To od nich przecież otrzymaliśmy Boże Słowo, im były dane liczne obietnice, które się stale spełniają, a także przymierze, które Bóg zawarł z nimi przed wiekami. Wreszcie z tego narodu wywodzą się ojcowie wiary, a przede wszystkim nasz Zbawiciel i Mesjasz – Jezus Chrystus, a z Nim nasze zbawienie (Rzym 9,4-5). To wielkie, duchowe skarby, które Bóg za pośrednictwem Izraela przekazał w dziedzictwo całej ludzkości!

Inne narody jednak nie muszą czuć się wcale gorsze od nich ani nie powinniśmy im zazdrościć tego wybrania, ponieważ z powodu swojej niewierności Bogu Żydzi płacili przez wieki bardzo wysoką cenę. Doznawali nieakceptacji, uprzedzeń, nienawiści, pogromów, rozproszenia i Holocaustu – ze strony wielu narodów, które nie rozumiały ich wybrania oraz roli, jaką mieli odegrać w historii zbawienia ludzkości.

Powinniśmy im raczej współczuć i słuchać Bożego nakazu: „Pocieszajcie mój lud, mówi wasz Bóg” (Izaj 40,1), wszak Boże przymierze z Izraelem jest przecież wieczne (1M 17,7)! Bóg jeszcze z nimi nie skończył, choć dzisiaj wielu Żydów żyje z dala od swojego Boga, który pozwolił im jednak wrócić z wielowiekowego rozproszenia do własnej ziemi, odbudować swój kraj i oczyścić go od wszelkich obrzydliwości. Teraz wszyscy czekamy na kolejny krok, kiedy Pan Bóg da im nowe, wrażliwe serca oraz nowego ducha i powie: „Wtedy staną się moim ludem, a Ja będę ich Bogiem” (Ezech 11,20).

Warto zrozumieć sens i duchową głębię wybrania Izraela przez Boga do celów, które mają bezpośredni związek z każdym z nas. Jeśli zrozumiesz, że Pan Bóg ich wybrał dla naszego dobra i błogosławieństwa oraz po to, abyś nie tylko w Boga wierzył, ale również Go poznał i stale doświadczał – wtedy twój stosunek do tego narodu ulegnie całkowitej przemianie. Już nigdy nie będziesz wobec nich nieprzyjazny, niechętny ani też obojętny.

Kiedyś król Francji Ludwik XIV zwrócił się do filozofa Blaise Pascala tak: Daj mi dowód na istnienie Boga. Po dłuższej chwili zastanowienia ten wielki myśliciel i filozof odpowiedział: Naród izraelski – to dowód na istnienie Boga żywego i wiernego swoim odwiecznym obietnicom. Warto więc zauważyć i docenić przebogate duchowe dziedzictwo tego narodu, a kiedy nadarzy się okazja, to warto wybrać się na wycieczkę do Izraela: udać się do Jerozolimy, nad Jordan, do Galilei i Kafarnaum, by pochodzić śladami Pana Jezusa – naszego Zbawiciela.

A ponieważ region Bliskiego Wschodu jest wciąż niespokojny, a sytuacja polityczna wokół Izraela otoczonego morzem nieprzyjaznych narodów ościennych jest wciąż niestabilna, warto czasem pomyśleć o „naszych starszych braciach”, bo ich ojcowie i patriarchowie to również nasi bohaterowie wiary i wzory do naśladowania. Módlmy się o pokój dla Izraela oraz o łaskę zbawienia dla tych, którzy o swoim Bogu zapomnieli. Bóg jednak o nich nie zapomniał.

Andrzej Seweryn

Izrael – dawniej i dziś