Jerzy Klechta

Samego siebie boi się przede wszystkim tchórz (albo tchórzyca, jak w poniższym przypadku). Kto się boi siebie samego prawdopodobnie nie ma własnego zdania, czuje bat nad głową i ze strachu plecie głupstwa, a nawet graniczące ze  świństwem. W opisanym niżej przypadku nie będzie mowy o żadnym głupstwie, lecz o wydarzeniu kuriozalnie idiotycznym (mówiąc najdelikatniej), wszak o kobietę chodzi.

Będzie mowa o wydarzeniu wołającym o pomstę do nieba. Czyli haniebnym.

Mija 75 lat od wydarzeń, od nieludzkiego mordu w Jedwabnem. Wydarzeniu, które pozostawiło nie do zamazania plamę na naszych, polskich dziejach.

Polski chłop mordował bezbronnych jedwabieńskich, polskich Żydów. Palono ich żywcem, co przekracza granice zbrodniczego czynu.  Po czym grabiono mienie zamordowanych żydowskich sąsiadów. Nawet najobszerniejszy opis wydarzeń w Jedwabnem nie jest w stanie oddać grozy tego mordu. W najmniejszym nawet stopniu, nie zmniejsza tej hańby, grozy mordu fakt, że hitlerowcy zachęcali chłopstwo do zbrodni.

Mord w Jedwabnem jest dość szeroko w Polsce opisywany, powstał film, ukazało się nie mało rozpraw naukowych dokumentujących udział Polaków w mordzie. 75 rocznica wydarzeń obchodzona była z udziałem polityków. Ale oto doszło do wydarzenia trudnego do zdefiniowania. Osłupiającego. Właśnie ono skłoniło mnie do skreślenia tych kilku słów.

Oto minister edukacji narodowej polskiego rządu, niejaka Anna Zalewska w wywiadzie telewizyjnym powiedziała: “Jedwabne to fakt historyczny, w którym doszło do wielu nieporozumień i bardzo tendencyjnych opinii”. Na pytanie kto jest winny za mord odpowiedziała, że sytuacja była “kontrowersyjna” a wielu “wybitnych historyków… pokazuje jej zupełnie inny obraz”.

Plotła idiotyzmy na tyle, że ręka odmawia posłuszeństwa cytowania wszystkich bzdur, których dała świadectwo. Świadectwo czego? Głupoty? Bezmyślności? Nieuctwa? A może po prostu drzemiącego w niej antysemityzmu.

Oto pani minister edukacji! Strach pomyśleć o dyrektywach, które wyjdą z ministerstwa, mające młodzież edukować.

Zamilcz! (tym kończę ten tekst). Wstydu oszczędź!

Jerzy Klechta