Przyslala Ewa Korulska

Przetlumaczyl Sir Google Translate

Badania pokazują, że niepokojąco duża liczba amerykańskich Żydów czuje się oderwana od swojej żydowskiej tożsamości. Jak boleśnie smutno. W odpowiedzi pozwólcie, że podzielę się istotą tego, co oznacza dla mnie bycie Żydem.

Oznacza bronienie tego, co jest prawdopodobnie najbardziej rewolucyjną koncepcją w annałach ludzkiej cywilizacji – monoteizmem – i jego następstwem, nieodłącznym przekonaniem, że wszyscy jesteśmy stworzeni na obraz Boga (po hebrajsku B’tzelem Elohim ).

Oznacza to przyjęcie głębokiego symbolicznego znaczenia, jakie rabini nadali historii Adama i Ewy. Ponieważ cała ludzkość wywodzi się z „pierwotnej” pary, każdy z nas, bez względu na rasę, religię czy pochodzenie etniczne, dzieli to samo drzewo genealogiczne. Nikt nie może twierdzić, że ma wyższość nad nikim innym.

Oznacza to wejście w partnerstwo z Boskością w celu naprawy naszego zepsutego świata (po hebrajsku Tikkun Olam ) i uznanie, że tej pracy nie należy zlecać wyższemu autorytetowi, „losowi” lub innym ludziom. ale to moja odpowiedzialność za mojego życia.4 SIERPNIA 2021 12:051

Niedawna kolumna opiniodawcza dziennikarki Gwynne Dyer nosiła tytuł „Brak funkcjonujących demokracji w świecie arabskim”. W artykule zaznaczono, że…

Oznacza afirmację życia — „Położyłem przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo, dlatego wybierz życie, abyście żyli zarówno ty, jak i twoje potomstwo” (Biblia hebrajska) — i wybór moralny, który leży w rękach każdego z nas przybliżyć nieco żydowską proroczą wizję świata w pokoju i harmonii.

Oznacza to świętowanie faktu, że Żydzi byli wczesnymi dysydentami, jednymi z pierwszych, którzy kwestionowali status quo i nalegali na prawo do kultu inaczej niż większość. Dziś nazywamy ten pluralizm i jest to podstawa demokratycznych społeczeństw. Powinna też być istotnym składnikiem społeczności żydowskich na całym świecie.

Oznacza to przyjęcie pionierskich żydowskich wysiłków na rzecz ustanowienia uniwersalnego kodeksu postępowania moralnego i dążenie do działania tak, jakby ten kodeks postępowania był moim codziennym GPS-em – dążenie do sprawiedliwości, traktowanie bliźniego tak, jak chciałbym być traktowany, przyjmowanie nieznajomego pośród nas (i, dodam, przybysza wśród Żydów), aby być wrażliwym na środowisko i szukać pokoju.

To nie przypadek, że Ojcowie Założyciele Ameryki wybrali słowa z Biblii hebrajskiej na dzwon Wolności naszego narodu: „Głoś wolność całej ziemi i wszystkim jej mieszkańcom” lub że Dziesięć Przykazań nadal jest drogowskazem etycznym dla tak wielu wokół świat.

Oznacza to uznanie, że jestem spadkobiercą i opiekunem cywilizacji, która ma tysiące lat i która ma w sobie obfite bogactwa teologii i wiary, filozofii i etyki, muzyki i sztuki, etnografii i historii, i wiele więcej — wystarczy na całe życie pełne niekończących się poszukiwań i inspiracji.

Oznacza to doświadczanie nieopisanej radości przynależności i wspólnoty w dowolnym miejscu na świecie; świętowanie niezwykłego wpływu narodu żydowskiego, zaledwie jednej piątej jednego procenta światowej populacji, na przesuwanie granic światowej cywilizacji, w tym zdobycie około 22 procent wszystkich światowych nagród Nobla; obejmując centralne miejsce dyskusji i debaty na temat wielkich życiowych pytań, poparte mnóstwem żydowskich nauk na przestrzeni wieków; i podziwianie prawie niewyobrażalnej żydowskiej determinacji, by wytrwać wbrew wszelkim przeciwnościom, nie tracąc nigdy nadziei na lepszą przyszłość. Autor Mark Twain, wielbiciel narodu żydowskiego, zauważył kiedyś ze zdumieniem: „Wszystko jest śmiertelne oprócz Żydów; wszystkie inne siły przemijają, ale on pozostaje. Jaki jest sekret jego nieśmiertelności?

Oznacza to posiadanie przeszłości, z którą jestem nierozerwalnie związany przez pokolenia, które mnie poprzedzały; którzy przygotowywali swoich synów i córki do baru i bat micwy; którzy pobłogosławili swoje dzieci przy stole szabatowym; który siedział na sederze paschalnym i tęsknił za „przyszłym rokiem w Jerozolimie” i przyjściem proroka Eliasza; którzy pościli w Jom Kippur, kiedy przechodzili swój inwentarz moralny, i radośnie świętowali w Purim, wiedząc, że nasi wrogowie zostali pokonani; i to przekazywało pałeczkę narodu żydowskiego z pokolenia na pokolenie.

Oznacza życie w wiecznej żałobie po wszystkim, co zostało utracone w Holokauście, pogromach, inkwizycjach, przymusowych nawróceniach, wygnaniach, krwawych oszczerstwach i innych śmiertelnych przejawach antysemityzmu – jednocześnie żyjąc w wieczności. wdzięczność za dar życia, błogosławieństwo możliwości i postawione przed nami święte zadanie rozpalenia tej szczególnej iskry w każdym z nas.

Oznacza to radość ze świadomości, że za mojego życia modlitwy milionów Żydów na przestrzeni wieków zostały w końcu wysłuchane – radosny powrót narodu żydowskiego do kolebki naszego istnienia i odrodzenie suwerennego państwa Izrael. Jak powiedział w 1947 roku legendarny Winston Churchill, wieloletni syjonista: „Powstanie państwa żydowskiego w Palestynie jest wydarzeniem w historii świata, które należy postrzegać z perspektywy nie pokolenia czy stulecia, ale z perspektywy tysiąc, dwa tysiące, a nawet trzy tysiące lat”. Jak bardzo miał rację.

Oznacza to potwierdzenie nierozerwalnego związku między Izraelem a narodem żydowskim. Ta ziemia reprezentuje nie tylko fizyczny lub suwerenny symbol naszego narodu, ale także – niezależnie od tego, czy zdecydujemy się tam żyć, czy nie – najwyższy metafizyczny wyraz naszej wiary, naszej modlitwy i naszej tęsknoty. Jak napisał Psalmista: „Nad rzekami Babilonu usiedliśmy tam, i płakaliśmy, wspominając Syjon”.

Oznacza to świadomość, że walcząc z antysemityzmem io prawo Izraela do życia w pokoju i bezpieczeństwie, dążę do lepszego świata, który jest obiecujący dla wszystkich ludzi, którzy dążą do współistnienia w pokoju i wolności.

Oznacza dumę z ogromnego wkładu Żydów w obronę godności ludzkiej. Nie przez przypadek Biblia Hebrajska — od exodusu z Egiptu po samą koncepcję Ziemi Obiecanej — była źródłem inspiracji dla Ojców Założycieli Ameryki, a także dla amerykańskiego ruchu praw obywatelskich (np. — „Kiedy Izrael był w ziemi egipskiej, wypuść mój lud!”).

I nie przez przypadek, Żydzi byli nieproporcjonalnie reprezentowani na czele globalnej walki o obronę praw człowieka. Co ciekawe, Żydzi nigdy nie byli zadowoleni z rzeczy takimi, jakie są. Gdyby Izajasz i inni prorocy powrócili na ziemię jako odwieczni krytycy status quo, przypomnieliby nam, że pomimo tego wszystkiego, co zostało osiągnięte, jest jeszcze dużo pracy do wykonania, zanim będziemy mogli ogłosić sukces tu na ziemi.

I wreszcie, jak powiedział kiedyś nieżyjący już noblista Elie Wiesel, oznacza to niekoniecznie dążenie do uczynienia świata bardziej żydowskim, ale bardziej ludzkim. Taki jest cel, który animuje nasz naród w dobrych i złych czasach, od samego początku tej niezwykłej historycznej podróży do współczesności.

Oby Żydzi wszędzie poczuli lub wrócili do domu poczucie radości i wzbogacenia, połączenia w czasie i przestrzeni, wspólnego przeznaczenia, zbiorowej odpowiedzialności i, tak, ogromnej dumy, której miałem przywilej doświadczać przez całe życie.

David Harris jest dyrektorem generalnym American Jewish Committee (AJC). Dołącz do ponad 100 000 innych osób i śledź go na Twitterze @DavidHarrisAJC .

Czas potwierdzić żydowską dumę