Anna Czerwinska napisała powieść dla dzieci, której nadała tytuł “Po drugiej stronie okna”. Czerwinska, podobnie jak inni, szukając klucza do postaci Starego Doktora zauważyła, że w Jego życiu niezwykle konsekwentnie przeplata się motyw okna.Okno w Domu Sierot to te najbardziej znane okno w Domu Sierot, na poddaszu.
Okno to również okno Amala i scenografia Poczty na ostatnim przedstawienie w getcie, tym z 18 lipca 1942 roku.
“Mój dziadek był szklarzem” – pisze Korczak w Pamiętniku. – “Szkło to ciepło i światło” – dodaje. W innym miejscu zaznacza: “Dziecku potrzebny ruch, powietrze, światło – zgoda, ale i coś jeszcze. Spojrzenie w przestrzeń, poczucie wolności – otwarte okno”.W życiu Doktora Korczaka po drugiej stronie okna zawsze znajdowało się coś ważnego, istotnego, godnego najwyższej uwagi. Najpierw, gdy pracował jako lekarz w szpitalu Bergsonów i Baumanów, przez okno w gabinecie lekarskim mógł obserwować chore dzieci. Potem, w Domu Sierot na ulicy Krochmalnej 92, zaplanował pokój wychowawców tak, aby jego okna wychodziły na salę dziewcząt z jednej i chłopców z drugiej strony.

Dom Sierot – Krochmalna 92, zdjęcie z około 1935 roku. Korczak mieszkał na poddaszu (JK). Pod jego pokojem, drugie piętro zajmowały dwie ogromne sypialnie (chłopców i dziewcząt). Obok sypialni dziewczynek był pokój Stefanii Wilczyńskiej (SW) oraz izolatka dla chorych.

Dom Sierot – Krochmalna 92, zdjęcie z około 1935 roku. Korczak mieszkał na poddaszu.Na pierwszym piętrze mieszkali bursiści. Drugie piętro zajmowały dwie ogromne sypialnie (chłopców i dziewcząt). Miedzy nimi poój nocny bursisty z dwoma konami na sypialnie. Obok sypialni dziewczynek był pokój Stefanii Wilczyńskiej oraz izolatka dla chorych.

Caly ten ciekawy artykul znajdziesz jak

KLIKNIESZ TUTAJ