BRAHA ROSENFELD

Poeta, krytyk, tłumacz, redaktor.

Urodziła się w Niemczech i wyemigrowała z Polski do Izraela wraz z rodzicami, ocalałymi z Holocaustu, w 1958 roku.

Ukończyła Wydział Filozofii i Literatury Hebrajskiej na Uniwersytecie w Tel Awiwie. Studiowała również literaturę angielską i amerykańską oraz ukończyła kursy z zakresu edycji literackiej oraz specjalny program dla liderów grup specjalizujących się w pisaniu kreatywnym.

Zaczęła pisać po hebrajsku w dość dojrzałym wieku.

Rozdarty warkocz

Poranek otulił się obcym językiem

prażyło słońce

wiatr ciepły jak oddech

poruszał falami w żyłach

a puls plótł strachom na wróble

suche warkocze

– słońce boli – powiedziała dziewczyna

z warkoczem rozdartym na dwa końce

świata

– wody – zawołała

wody wzbierały się jej w głowie

wody wzywały do powrotu

– wody

powtórzyło echo

Dystansowanie

Niech pofruną białe kruki.

Niech się karmią okruchami wersetów.

Niech lecą jak łupież z moich włosów

niech rozprzestrzeni się epidemia słów.

Chcę usłyszeć echo starych ksiąg

ich poruszające stronice

ich pożółkłą ciszę na marginesach.

Niech porywający ton tytułów

zabrzmi w korytarzach

między literami.

Chcę się unieść na miętowej chmurze

zanurzyć w różanym oparze.

Niech białe kadzidło

ugasi moje pragnienie jak cydr.

Chcę być zieloną kobietą lasu,

rozsiewać zapachy miłości.

Niech źródła śpiewają.

Niech szaleją horyzont i surowy czas,

a bóg wiecznego teraz

rozciąga się na eony

i wiosenny trzepot odurzonych ptaków

niech muśnie moją skórę.

Wtedy się zabliźnię.