Ściana Płaczu, znana również jako Ściana Zachodnia, to symboliczne i duchowe centrum Jerozolimy oraz jedno z najważniejszych miejsc modlitwy dla wyznawców judaizmu. Około połowa muru, włączając w to 17 rzędów kamieni znajdujących się poniżej poziomu gruntu, ma pochodzić z okresu Drugiej Świątyni i została zbudowana około 19 roku p.n.e. przez Heroda Wielkiego. Ta majestatyczna konstrukcja ma bogatą historię, a jej fundamenty oparte są na wyjątkowych kamieniach, które odzwierciedlają głębokie znaczenie i duchowe połączenie z przeszłością.

Prześledźmy razem, z jakich materiałów została wzniesiona.

Materiały Budowlane: Ściana Płaczu została zbudowana z dwóch głównych rodzajów kamieni: kamienia wapiennego i piaskowca. Kamień wapienny, znany ze swojej trwałości i odporności na warunki atmosferyczne, stanowił podstawowy materiał budowlany w starożytności. Piaskowiec, z kolei, charakteryzował się lekką strukturą i łatwością obróbki, co ułatwiało tworzenie dekoracji i detali architektonicznych. Kamienie były ręcznie wydobywane z okolicznych kamieniołomów i transportowane na miejsce budowy. Duże bloki były precyzyjnie docięte i ułożone w charakterystycznym układzie, który przetrwał do dzisiaj. Proces wydobycia i przygotowania materiałów do budowy konstrukcji wymagał dużej precyzji i umiejętności rzemieślniczych.

Praca przy budowie Świątyni Jerozolimskiej a w tym Ścianie Zachodniej w czasach biblijnych wiązała się z różnymi grupami ludzi, w tym robotnikami, rzemieślnikami, architektami i pracownikami budowlanymi. Jednakże, w kontekście Biblii i historii Izraela, szczególna wzmianka dotyczy roli Lewitów w organizacji wznoszenia budowli. Wydobywanie kamieni rozpoczynało się od zaznaczenia obszaru, z którego miały zostać wydobyte bloki. Następnie kamień był oznaczany i podcinany przy użyciu narzędzi wykonanych z metalu lub kamienia. Było to bardzo czasochłonne i wymagało ogromnej siły fizycznej, zwłaszcza w przypadku dużych bloków. Po wydobyciu, kamienie były poddawane obróbce, w której usuwano niepotrzebne fragmenty i nadawano im odpowiedni kształt. Narzędzia, których używano do pracy to np: wózki ciągnięte przez woły, łańcuchy i liny używane do podnoszenia i przenoszenia ciężkich kamieni; ruszty i drabiny do osiągania wysoko położonych miejsc; pojemniki na wodę – woda była niezbędna do wielu procesów budowlanych; narzędzia ręczne takie jak kije, młotki, młoty, dłuta i kilofy. Wszystkie kamienie były starannie selekcjonowane pod kątem ich rozmiaru, kształtu i jakości.

Kamienie, z których zbudowano Ścianę Płaczu, stanowią nie tylko fizyczną konstrukcję, ale również głębokie znaczenie historyczne i duchowe. W judaizmie kamienie mają szczególne znaczenie – symbolizują moc, wieczność i trwałość wiary. Przeszłość, modlitwy i emocje milionów ludzi, które zostały wzniesione przy tej ścianie, sprawiają, że kamienie te nabierają jeszcze głębszego znaczenia.

Dziś, ze względu na dużą rolę religijną i kulturową Ściany Płaczu, wydobywanie kamieni do jej nadbudowy i konserwacji jest ściśle kontrolowane przez władze izraelskie, w tym Izraelski Urząd ds. Antyków, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i inne organizacje. Przeprowadzanie jakichkolwiek prac przy Ścianie Płaczu wymaga szczególnej wrażliwości i respektowania historycznej i religijnej wagi tego miejsca.

Autor Szkoła języka Hebrajskiego Bepolin