Eliza Segiet , absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, studiów podyplomowych Wiedza o Kulturze i Filozofia, Podyplomowe Prawo Karne Skarbowe i Gospodarcze, Studium Literacko Artystyczne przy Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Studium Realizacji Eksploatacji Telewizyjno- Filmowej w Łodzi. Ukończyła szkolenia specjalistyczne organizowane na Uniwersytecie Jagiellońskim: 1] pt. Twórczość i samokontrola w procesie edukacji, 2] pt. Wizja nauki i sztuki w myśli konfucjańskiego kręgu kulturowego, 3] pt. Kultura regionu himalajskiego. Wydała trzy tomiki poezji: 2013r. Romans z sobą,[ Sowello] 2014r. Myślne miraże, [ Miniatura] 2016r. Chmurność, [Signo] 2015r. monodram Prześwity,[Signo ]
Ponizej sa wiersze z ksiazki „Myślne miraże
Grawitacja
Grawitacja potrzebna,
by nie odlecieć,
miłość, by móc fruwać.
Kiedy jest symetria
najlepiej
bo razem!
Słoneczniki
W głowie urodził się ogród,
ale jeszcze czeka na zapach.
Jakiż on piękny,
ukwiecony harmonią kolorów.
Za zaczarowaną furtką,
otwartą na doznania
stoją
dwie chylące się głowy
dojrzałych słoneczników.
Chyba już kłaniały się
snującej z oddali miłości.
Wiatr
przymknął zaczarowane wrota,
czuł niedosyt.
Wiedział,
że ogród można wymyślić,
a miłość
trzeba poczuć.
Będę póki jestem
Ewa była pierwsza,
a ja?
Jestem jak słońce,
które blikuje
realna, a jednak ulotna.
Na tafli wieczności
człowiek jest tylko błyskiem.
Ona była i jest,
Ja
będę póki jestem.
Wszystkie wpisy Elizy
TUTAJ
Kategorie: Poezja
