Poezja

Wiersz na dzisiejszy wieczór – odc. 182


Jaroslaw Kosiaty

Wiersze, piosenki i opowiadania zbieram od czasów szkolnych. Wyszperane z najbardziej zapomnianych zakamarków opuszczonych strychów oraz zakurzonych bibliotecznych półek, znalezione przypadkowo w starych czasopismach i książkach… Wpisywane mozolnie do zeszytów aż do 1996 roku, kiedy to postanowiłem „wrzucić” je do Internetu. Tak powstała strona „Listów z krainy snów…” (www.wiersze.co). Niech ponownie ożyją i będą źródłem nadziei i siły dla innych…


Mamy już Nowy 2021 Rok. Życzę wszystkim, aby przyniósł spokój, radość i nadzieję.

W załączeniu przesyłam piękny wiersz Adama Asnyka:

Miejcie nadzieję

Miejcie nadzieję!... Nie tę lichą, marną
Co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera,
Lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno
Przyszłych poświęceń w duszy bohatera.

Miejcie odwagę!... Nie tę jednodniową,
Co w rozpaczliwym przedsięwzięciu pryska,
Lecz tę, co wiecznie z podniesioną głową
Nie da się zepchnąć ze swego stanowiska.

Miejcie odwagę... Nie tę tchnącą szałem,
która na oślep leci bez oręża,
Lecz tę, co sama niezdobytym wałem
Przeciwne losy stałością zwycięża.

Przestańmy własną pieścić się boleścią,
Przestańmy ciągłym lamentem się poić:
Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią,
Mężom przystało w milczeniu się zbroić...

Lecz nie przestajmy czcić świętości swoje
I przechowywać ideałów czystość;
Do nas należy dać im moc i zbroję,
By z kraju marzeń przeszły w rzeczywistość.

* * * 

O autorze słów kilka…

Adam Asnyk (1838-1897) – polski poeta i dramatopisarz, w czasie powstania styczniowego (1863-1864) członek Rządu Narodowego (1863), doktor filozofii (1866, Uniwersytet Ruprechta i Karola w Heidelbergu), w latach 1889-1894 redaktor dziennika “Nowa Reforma”.

W 1890 roku Asnyk przewodniczył sprowadzeniu z Paryża prochów Adama Mickiewicza. Był jednym z założycieli Towarzystwa Szkoły Ludowej w Krakowie (1882). Od 1894 roku członek honorowy Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu (Szwajcaria). Podejmował wyprawy wysokogórskie w Tatry – był jednym z pierwszych członków Towarzystwa Tatrzańskiego. Wiele podróżował po Europie. W 1888 roku odbył podróż do Włoch, na Sycylię, Maltę i północne wybrzeże Afryki, zakończoną w Marsylii. W 1894 roku odwiedził Cejlon i dotarł do Indii. Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce w Krakowie.

W nawiązaniu do wysokogórskich wypraw i działalności Adama Asnyka w ramach Towarzystwa Tatrzańskiego, zapraszam Was serdecznie do odwiedzenia mojego serwisu “Górale i Tatry na starych fotografiach”: www.dawnetatry.pl 

Powyżej na starym zdjęciu koliba (schronienie dla pasterzy owiec) nad Krzyżnem w Tatrach (fot. W. Eljasz-Radzikowski). 

Szczęśliwego Nowego 2021 Roku!

* * *

Miłych snów

Jarosław Kosiaty

“Listy z krainy snów” – www.wiersze.co


Wszystkie wpisy Jarka TUTAJ

Kategorie: Poezja, Uncategorized

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.