Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, autorka siedmiu tomów wierszy, monodramu, farsy i mikropowieści. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union.Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r., 2018 r.) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Dwukrotnie jej wiersze (2018 r., 2019 r.) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku  w International Poetry Press Publications (Kanada)

Los

Żadne słowo
nie zatrzyma czasu.
Ulotna chwila
ma szansę
na pozorne zatrzymanie.
Istnieje
– pomiędzy moralnością a jej brakiem,
– pomiędzy dobrem i złem,
– pomiędzy mną a nami.
Póki tak jest
– jesteśmy.

Życie jest otoczone
zwyczajną – niezwykłą relacją.
To nie może się zdarzyć
– po prostu tak jest.

Nieoczekiwane sytuacje
czasami
zdarzają się
ludziom
i wszystkim innym.

– Na przykład co, dziadku?

Wojna, wypadek…

Jednego żałuję –
nigdy nie kupię biletu
na ucieczkę od losu.


Przeznaczenie

Słowem
nie można zastosować w czasie.
Ulotny moment
może nastąpić
na pozorne zastopowanie.
On istnieje
– pomiędzy moralnością i jej obecnością,
– dobrym i złem,
– zdaniem a nami.
bywamy
– jesteśmy .

Życie otaczające
zwykłe – niezwykła relacja.
To nie może się przytrafić
– żart.

Ludziom
i wszystkim innym
ewentualnym
przydarzają się
niespodziewane.

– Na przykład jakie, dziadku?

Wojna, wypadek…

Żałuję jednego –
nigdy nie można kupić biletu,
przez ucieczkę od przeznaczenia.

Wszystkie wpisy Elizy TUTAJ