Uncategorized

„Bardziej być” – Eliza Segiet kacik poezji cz. 103


Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, autorka siedmiu tomów wierszy, monodramu, farsy i mikropowieści. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union.

Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r., 2018 r.) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Dwukrotnie jej wiersze (2018 r., 2019 r.) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku  w International Poetry Press Publications (Kanada). 

W The 2019 Poet’s Yearbook  została nagrodzona prestiżową nagrodą Elite Writer’s Status Award jako jeden z najlepszych poetów 2019 r. Nominowana do Pushcart Prize 2019 oraz do Naji Naaman Literary Prize 2020.



Przygoda 

Pomiędzy Przesmykiem Panamskim, 
dookolną wodą,
okruchy dawnej cywilizacji,
przyroda silniejsza od człowieka. 

Wodospady przyciągają zaciekawionych,
pokazują 
swoją siłę i bezsilność człowieka 
wobec nich.

Wyłaniające się z mgieł
różnobarwne skały,
czasem w słońcu 
mienią się niejedną tęczą.
Spieniona burza wodna
rozbudza wyobraźnię.
Ile osób to widziało, 
ile jeszcze zobaczy? 

Pływające 
na jeziorach ogrody zachwycają.

Wiele by pisać o tej części świata...
Lepiej jej doświadczyć. 

Dawniej poszukiwano El Dorado,
dzisiaj 
− witaj, przygodo 
na skalnej półce z tyłu wielkiej wody.


Pod powierzchnią 

W skwarnej ciszy,
zapracowani, 
spragnieni klejnotów 
drążą niepewną przyszłość.
Niepokój poszukiwaczy znika 
wraz 
z opalizacją odkrytego kamienia. 

Szukają dalej

− jeden to zbyt mało.

By spełniać marzenia o bogactwie, 
osiedlają się w podziemnym
Coober Pedy.

Tam, 
na pustyni,
lepiej mieszkać pod powierzchnią  
– im niżej tym chłodniej 
być może
− im głębiej tym bliżej do kamiennej zdobyczy. 
Drążą kolejne korytarze nadziei,
by móc powiedzieć
mam wszystko. Świat może być mój. 
Gorzej, gdy u schyłku życia
zrozumieją, że 

− żadne zdobycze
nie wskrzeszą utraconego czasu.


Mieć mniej 

Wieczorem 
pośród zaułków
sączy się muzyka, 
głos Cesárii Évory

zachwyca i wycisza.

Na twarzach 
maluje się radość.

Tutaj wszystko jest:
− no problem,
− no stress.

Zatopieni w zachwycie
nigdzie nie widzą zła,
nie dzielą czasu 

− jest ich. 

Skłębione problemy 
stają się niebytem.

Tutaj zrozumieli, 

że 
− mieć mniej
znaczy
bardziej być

Poslowie Kingi Mlynarskiej

TUTAJ


Wszystkie wpisy Elizy

TUTAJ

Kategorie: Uncategorized

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.