Marszałek Pétain na propagandowym plakacie z czasów rządu Vichy, około 1940 r. (akg-images/EAST NEWS)
Alfred Grosser
W czasie II wojny światowej społeczeństwo francuskie nie było jednomyślne. Podziały pojawiły się najpierw po klęsce Francji na przełomie maja i czerwca 1940 r., a potem po powstaniu kolaboracyjnego rządu Vichy, i zostawiły trwałe ślady, ulegające przemianom w pamięci zbiorowej, zwłaszcza w przypadku przestępstw i zbrodni tolerowanych, popieranych lub popełnianych przez Francuzów w związku ze zbrodniami niemieckimi lub niezależne od nich.
Od lat 50. zeszłego wieku Niemcy narzekali, że francuska telewizja pokazuje ich kraj wyłącznie jako III Rzeszę i okupanta. Należało wówczas wyjaśniać, że Francuzi mają mniejszy problem z wizerunkiem Niemiec, większy zaś z odpowiedzialnością za własną przeszłość z lat 1940-44.
W Republice Federalnej Niemiec rozrachunek z przeszłością, Vergangenheitsbewältigung, był tematem nieustających debat. We Francji dopiero z czasem stał się on uświadomionym problemem. Francuska debata na ten temat nie zaowocowała jednak jasnymi konkluzjami, skoro nawet kultowa książka „Le Syndrome de Vichy. De 1944 a nos jours” („Syndrom Vichy od 1944 r. do dziś”, 1987) historyka Henry’ego Rousso, która zdecydowanie lepiej niż inne prace przybliża ponad 40- letnią historię pamięci i niepamięci, nie jest pozbawiona stronniczych i uproszczonych wniosków.
Calosc w linku ponizej
Kategorie: Uncategorized
Rene Bousquet byl GLÓWNYM organizatorem tych deportacji.
Po zakonczeniu wojny 1945 aresztowany i skazany w 1949 r na utrate PRAW OBYWATELSKICH na 5 lat.”
Jaka okrutna kara dla Monsieur Bousquet, umazanego po łokcie we krwi niewinnych ludzi , wydana przez wymiar sprawiedliwości wielkiej (w swojej własnej ocenie ) Francji
Dla wszystkich zainteresowanych tym tematem- polecam odswiezyc swoja wiedze na ten temat ciagle aktualna ksiazka Klarsfelda pt. ” Vichy- Auschwitz” .
Tam sa nazwiska odpowiedzialnych za polowanie na Zydow zarowno francuskiego jak i innego obywatelstwa i organizowanie e transportow do obozow zaglady.
Rene Bousquet byl glownych organizatorem tych deportacji.
Po zakonczeniu wojny 1945 aresztowany i skazany w 1949 r na utrate praw obywatelskich na 5 lat.
To mu nic nie zaszkodzilo bo zostal Dyrektorem Generalnym Banku Indochin.
Zwiazany zawodowo tez z innymi towarzystwami bankowymi.
Opisuje go Klarsfeld jako swietnego administratora, ktorego trudno zaliczyc do ofiar zmuszonych w czasie okupacji do wspolpracy z okupantem.
Francuzi zachwyceni do dzisiaj rola Resistance uwazaja wspolprace rzadu Vichy z okupantem niemieckim jako mniejsze zlo.
Do 1983 roku w francuskich podrecznikach szkolnych do historii nie bylo wzmianki ze wiekszosc deportowanych Zydow do obozow zaglady bylo aresztowanych przez francuska policje.
Skrupulatnie gromadzone przez Klarsfelda dokumenty tej” kolaboracji bez nakazu wladz okupacyjnych” jest wydane w 1978 r pod tytulem ” Le memorial de la deportetion des Juif de France”.
Tam wymienia 5 nazwisk.Petain, Laval, Bousquet, Leguay, Darquier- ten ostatni to komisarz generalny do spraw Zydow.
Jean Lequay zmarl w w 1989r , prokurator paryski osadzil go posmiertnie w 1990 roku winnym przestepstwa przeciw ludzkosci.
Wielu innych gestapowcow stanelo przed francuskim sadem dzieki Klarsfeldom.
Najglosniejszy proces zwiazany byl z Klausem Barbie, szefem gestapo w Lyon.
Dostal dozywocie w 1987 roku. Zmarl w wiezieniu w 1991r.
To tylko krotki przyklad tego tematu, ktory do dzisiaj jest wstydliwym i krepujacym tematem we Francji.
“Zmuszona do poslszenstwa”, ale Alzatczycy, do dzisiaj mowiacy w domu dialektem niemieckiego, byli wzywani do sluzby w Wehrmachcie jak Niemcy. Niektorzy sluzyli w SS, I to ci uczestniczyli w zagladzie Oradour. Przez kilkanascie lat po wojnie ci ktory przezyli Oradour odmawiali wstepu przedstawicielowi rzadu francuskiego na rocznice zaglady, jako protest przeciwko uwolnieniu na rozkaz de Gaulla SS manow z Alzacji w imie “polaczenia Francuzow”.
Jean Moullin cieszyl sie zaufaniem Podziemia Komunistycznego, I na procesie Klausa Barbie, szefa Gestapo w Lyonie, przedstawiono Moullina jako “zazartego komuniste” ,i to mialo byc powodem jego wydania Gestapo
„odpowiedzialnosc francuska oficjalnie akceptowana” ….
Genia zwracam się wyłącznie do Ciebie, z ml próbuję zakończyć jakakolwiek polemikę .
Czy ta ”odpowiedzialność ” spowodowała jakis wyrok skazujący wsród członków władz francuskich(!) rządu Vichy , dotyczący specyficznie (!) wyłapywania i organizacj transportów swoich , francuskich obywateli(!), Żydów do hitlerowskich obozów zagłady . Jeśli tak , to uprzejmię proszę o wyroki i nazwiska takich francuskich odpowiedników Eichmana. Z góry dziękuję za uzupełnienie moich braków w tej wiedzy.
Poprzedni komentarz jest historycznym absurdem. Moulin nie bylo komunista, wprost przeciwnie, Gaulistą i jego wysłannikiem. Alzacja była okupowana i dołączona do Reichu, zmuszona do posluszenstwa … Historia kolaboracji jest obecnie kompletnie znana i odpowiedzialnosc francuska oficjalnie akceptowana.
Problemem byl tez de Gaulle.. Na jego zadanie ulaskawiono Alzatczykow z SS ktorzy mordowali Francuzow w wiosce Oradour ,calkowicie zniszczonej z mieszkancami.
Alzatczycy stali sie Francuzami , a wiec nalezy im wybaczyc.
de Gaulle opoznial tez jak mogl dochodzenie kto wydal Jean Moulin, jednego z przywodcow podziemia, Niemcom na smierc. Przypuszcza sie ze to zrobilo podziemie kierowane przez de Gaulla, Moulin byl z podziemia komunistycznego, wlaczacego z Niemcami, podczas gdy podziemie de Gailla mialo nakazane stac z bronia u nogi ..