Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, autorka siedmiu tomów wierszy, monodramu, farsy i mikropowieści. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union.
Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r., 2018 r.) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Dwukrotnie jej wiersze (2018 r., 2019 r.) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku w International Poetry Press Publications (Kanada).
W The 2019 Poet’s Yearbook została nagrodzona prestiżową nagrodą Elite Writer’s Status Award jako jeden z najlepszych poetów 2019 r. Nominowana do Pushcart Prize 2019 oraz do Naji Naaman Literary Prize 2020.
Blask oczu Ciekawi świata, ze schłodzonym napojem w dłoni, podziwiają czarny ląd, a widok spękanej ziemi dopełnia ich potrzeby. W tym samym czasie wychudzone, oblepione muchami dzieci walczą o życie. A oni tam są. Pośród wszechobecnej biedy widzą magię światła, dopiero później blask oczu pięknych afrykańskich kobiet. One od lat w tym samym miejscu, te same potrzeby i ciągły brak wody. − Tak niewiele i tak wiele, by móc żyć. Natłok Uciekła z miejsca, gdzie wielkomiejski gwar przestał kusić sobą, gdzie rozświetlone ulice już nie wzruszały. Neonowy natłok reklam zbędnych, okazyjnych rzeczy, już nie wabił. Tak ciężko było żyć w zgiełku. Kocha ciszę − teraz tylko ona jest jej przyjaciółką. Może coś więcej, ale nie zdradza. bo spragnieni raju przybędą, by nieświadomie naruszyć gniazdo spokoju. Królestwo Przez człowieka skazane na śmierć drzewa nie mają głosu. Milczą. Przestają być Zielonymi Płucami Świata. Stają się tylko drewnem, które nie pomaga Ziemi, wygasłym królestwem oddechu − pustką niszczycieli!
Poslowie Kingi Mlynarskiej
Wszystkie wpisy Elizy
Kategorie: Uncategorized
